De Solidariteitsgroep is lid van Western Sahara Resource Watch
Stop EU visserij in de Westelijke Sahara
Geen VN toezicht op mensenrechten in de Westelijke Sahara
Zij die hoopten op een overwinning voor de mensenrechten, kregen realpolitik in de maag gespietst: in de Veiligheidsraad haalt politieke macht het nog steeds op fundamentele rechten. De VN missie in de Westelijke Sahara mag een jaar langer in het conflictgebied blijven, zonder zich te mengen in de mensenrechtenschendingen.
Foto: Marokkaanse politie patrouilleert in de straten van de bezette Westelijke Sahara.
Net als in de voorbije jaren was het Frankrijk dat het vuile werk deed, en zijn het de Saharawi die met lege handen achterblijven.
Sinds de oprichting in 1991, ontbreekt het de VN missie voor de Westelijke Sahara, MINURSO, aan een mandaat om mensenrechtenschendingen te rapporteren. Dat onrecht wordt al jarenlang aangeklaagd door mensenrechtenorganisaties en verschillende landen. Maar ieder jaar opnieuw leidt deze kwestie tot politiek getouwtrek in de VN Veiligheidsraad, die beslist over de inhoud van MINURSO's takenpakket.
Naar aanleiding van de jaarlijkse discussie over MINURSO, hadden de Verenigde Staten voorgesteld om de VN missie toe te laten zien op de mensenrechtensituatie in het hele conflictgebied: in de door Marokko bezette gebieden, de door Polisario gecontroleerde gebieden en de Saharawi vluchtelingenkampen in Algerije. Dat voorstel lag in lijn met de oproep van VN Secretaris Generaal Ban Ki Moon. Die had in zijn jaarlijks rapport over de Westelijke Sahara opgetekend dat de aanhoudende aantijgingen van mensenrechtenschendingen duidden op de nood aan onafhankelijk toezicht.
Marokko reageerde furieus op het Amerikaanse voorstel. "Een aanslag op onze nationale soevereiniteit", liet de regering weten bij monde van haar woordvoerder, Moustafa El-Khalfi. De Minister van Binnenlandse Zaken ging zelfs zo ver om te stellen dat er geen mensenrechtensupervisie in de Westelijke Sahara nodig was, wegens "er meer schendingen in het noorden".
Ondertussen werden niet-verkozen vertegenwoordigers van de Marokkaanse koning uitgezonden naar Moskou, Peking en andere hoofdsteden van landen die momenteel in de Veiligheidsraad zetelen, om hen te overtuigen tegen het Amerikaanse voorstel te stemmen.
Enkele dagen voor het verdict moest vallen in de Veiligheidsraad, vond er een vergadering plaats van de 'group of friends of Western Sahara'; een select groepje van landen dat de Resoluties over de Westelijke Sahara voorbereid, met als leden de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad en voormalig kolonisator Spanje. Daar werd duidelijk dat Frankrijk, Spanje en Rusland niet akkoord gingen met het Amerikaanse mensenrechtenvoorstel. De Obama administratie moest inbinden; een erg verwaterde Resolutie was het eindresultaat, en werd op 25 april in de Veiligheidsraad goedgekeurd.
Terwijl de teleurstelling groot was bij het Saharaanse volk en sympathisanten, verklaarde Marokko zeer tevreden te zijn met de tandeloze resolutie vanuit een mensenrechtenperspectief.
De Resolutie, die het MINURSO mandaat met één jaar verlengt, kan u hier lezen. De 233-manschappen tellende vredesmacht zal dus tot eind april 2014 in het gebied aanwezig blijven. Zij zullen getuige zijn van mensenrechtenschendingen, maar zullen niet mogen ingrijpen of erover getuigen.
Op dezelfde dag dat de Veiligheidsraad zich uitsprak over MINURSO, stond ook het mandaat van de VN macht in Mali op de agenda, een kwestie waarin Frankrijk actief betrokken is. Dat mandaat werd wél uitgebreid op gebied van mensenrechten.
Afrika's laatste kolonie Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
Bij ons weten het eerste collectieve werk over de juridische aspecten van het conflict omtrent de Westelijke Sahara. Beschikbaar in het Engels en Frans. Bestel het hier.
Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
