Na 19 dagen hongerstaking had Aminatou Haidar aanvaard om vanavond samen met een vertegenwoordiger van het Spaanse ministerie van Buitenlandse Zaken naar El Aaiún te vliegen. Tot Marokko op het laatste moment de toestemming om door het Marokkaanse luchtruim te vliegen introk...
Het vliegtuig dat Aminatou Haidar terug naar haar El Aaiún zou vliegen, had de nodige medische voorzieningen. Na 19 dagen hongerstaking is de gezondheidstoestand van Aminatou immers precair.
Even leek er een einde te komen aan haar lijdensweg: ze aanvaardde het aanbod om vanavond samen met Agustín Santos, stafchef van het Spaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, terug naar El Aaiún te vliegen. Weliswaar zonder paspoort.
Maar op het allerlaatste moment liet Marokko weten dat het vliegtuig geen toestemming kreeg om te landen.
De Saharaanse activiste landde op 13 november in El Aaiún, na een reis naar de Verenigde Staten waar ze de Civil Courage Award in ontvangst mocht nemen. Ze werd onmiddellijk gearresteerd en na 24 uur onder dwang en zonder paspoort op een vliegtuig richting Lanzarote gezet, met een ticket dat allicht enkele dagen eerder was gereserveerd door de Marokkaanse politie.
De Spaanse autoriteiten lieten haar wel toe op hun grondgebied, maar terugreizen naar El Aaiún, naar haar kinderen, kon ze niet zonder paspoort. Op 16 november ging Aminatou Haidar uit protest in hongerstaking.
De Spaanse pogingen om bij Marokko een paspoort voor Aminatou los te weken, liepen vast. Volgens de Marokkaanse autoriteiten “is haar paspoort ingetrokken omdat ze haar nationaliteit ontkende”. Haar paspoort werd daarop geconfisceerd door de Marokkaanse politie.
Eerder al weigerde Haidar het aanbod van de Spaanse regering om haar het vluchtelingenstatuut toe te kennen. Ook het uitzonderlijke aanbod om de Spaanse nationaliteit te krijgen, weigerde ze. Ze wil niet als een vreemde terug naar haar eigen land gaan.
Afrika's laatste kolonie Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
Bij ons weten het eerste collectieve werk over de juridische aspecten van het conflict omtrent de Westelijke Sahara. Beschikbaar in het Engels en Frans. Bestel het hier.
Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
