Sultana Khaya, de Saharaanse mensenrechtenactiviste, keerde na een afwezigheid van 2 jaar terug naar haar vaderland, de Westelijke Sahara. Sultana verbleef al die tijd in Spanje om er medische zorgen te krijgen, nadat ze door een gewelddadig optreden van de Marokkaanse politie haar oog verloor.
Hoewel de Marokkaanse ordediensten al het mogelijke hadden gedaan om hen af te schrikken, daagden toch honderden Saharanen op aan de luchthaven van El Aaiún, de hoofdstad van de bezette Westelijke Sahara. Allen wilden ze een glimps opvangen van 'hun' Sultana, de Sahrawi studente die twee jaar geleden extreem brutaal werd afgetroefd door de politie.
In mei 2007 nam de jonge studente deel aan een protestmars om het politioneel geweld tegen Sahrawi studenten aan te klagen. Maar ook deze actie werd met buitenproportioneel geweld beantwoord. Onder een stortvloed van racistische scheldwoorden werden de studenten bekogeld met traangasbommen, overgoten met heet water en chemicalieën, geschopt en met knuppels geslagen. Zelfs in de ambulances waren ze niet veilig.
Honderden studenten werden in die periode opgepakt, onder hen ook Sultana Khaya. Ze was zwaargewond en haar oog was door het slaan en schoppen ernstig geraakt. Na uren vernederende behandeling op het politiebureau werd ze naar het ziekenhuis gebracht. Ook daar ging de politie door met slaan tot ze een document zou ondertekenen. Wat erin stond, wist ze niet. Sultana zag niets meer. Maar het document bleek wel voldoende om haar 8 maanden cel op te leveren.
Uiteindelijk kon Sultana naar Spanje, waar ze een tijdelijk visum kreeg voor een medische behandeling. Tijdens haar herstel bleef ze ijveren voor de rechten van haar volk en groeide ze uit tot een waar Saharaans icoon.
En het was dát icoon dat de Saharanen in El Aaiún op de been kreeg, ondanks de blokkades, ondanks de veelvuldige arrestaties, ondanks de massale aanwezigheid van politie en leger. Met de Sahrawi vlag om de schouders stapte Sultana triomfantelijk van het vliegtuig. Als een feniks uit haar assen verrezen. Een mooier symbool kunnen de Sahrawi zich niet wensen.
Afrika's laatste kolonie Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
Bij ons weten het eerste collectieve werk over de juridische aspecten van het conflict omtrent de Westelijke Sahara. Beschikbaar in het Engels en Frans. Bestel het hier.
Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
