1975. Een uitzonderlijk hete Belgische zomer. Rod Stewart had een hit met Sailing. En de Sahrawi vluchtten voor hun leven. 34 jaar later wachten ze nog steeds om terug te kunnen keren naar hun vaderland. Denkt u vandaag, op wereldvluchtelingendag, ook even aan hen?
Overal ter wereld wordt er vandaag hommage gebracht aan de moed en weerbaarheid van miljoenen, naamloze vluchtelingen. Terecht.
Wereldwijd zijn er miljoenen mensen op de vlucht voor oorlogsgeweld, natuurrampen of politieke vervolging. Hun dagen worden gekenmerkt door onzekerheid, onmacht, angst, afhankelijkheid.
De Sahrawi weten er alles van.
Al 34 jaar wachten ze. Dat zijn 421940 dagen. Harde dagen, in een verschroeiend woestijnklimaat, afhankelijk van steeds verder afnemende humanitaire hulp. Niet wetende of ze hun familieleden die achterbleven in het vaderland ooit nog zullen terugzien. Niet wetende of ze zelf ooit nog zullen terugkeren. Dat lot ligt niet in hun handen, maar is afhankelijk van de good-will van de internationale gemeenschap.
Die kijkt echter liever de andere kant op. In een wereld waar "might" het haalt van "right" is dat nu eenmaal makkelijker.
Dat is de deprimerende conclusie van de Westelijke Sahara. Wat men ook mag beweren over waarden als democratie en mensenrechten als basisprincipes van de Westerse diplomatie, de wereld draait rond berekende belangen en macht. Marokko is "onze vriend" en dus kunnen de Sahrawi naar de hel lopen. En "de hel" is een goeie omschrijving van 34 jaar uitzichtloos wachten in een godvergeten gat in de woestijn.
Hopelijk denkt er vandaag hier en daar iemand aan de Sahrawi. In de VN-gebouwen bijvoorbeeld.
Afrika's laatste kolonie Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
Bij ons weten het eerste collectieve werk over de juridische aspecten van het conflict omtrent de Westelijke Sahara. Beschikbaar in het Engels en Frans. Bestel het hier.
Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
