Zowel Freedom House als Economic Intelligence Unit hebben een jaarlijks overzichtsrapport uit. Op gebied van persvrijheid en democratie, ziet het er niet al te best uit in Noord Afrika.
Freedom House heeft zijn jaarlijkse Freedom of the Press rapport uit. Elk jaar biedt dat rapport een overzicht van de status van persvrijheid wereldwijd. De lijst loopt van “vrij” tot “niet vrij”. Nummer 1 dit jaar is Ijsland, hekkensluiter Noord-Korea.
De Maghrebijnse landen zijn in de lagere helft van de lijst terug te vinden;
124. Mauritanië – gedeeltelijk vrij 136. Algerije – niet vrij 140. Marokko – niet vrij 176. Tunesië – niet vrij
Voor het eerst verslaat Algerije Marokko in deze ranking, al is het verschil niet noemenswaardig. Eerder dan aan een plotse vooruitgang in Algerije, is deze plaatswissel te wijten aan de steeds verder doorgedreven persmisdrijven in Marokko. Opmerkelijk is dat Mauritanië, ondanks de staatsgreep en daaruit resulterende harde aanpak van de media, terug naar een “gedeeltelijk vrije” status is geëvolueerd.
De jaarlijkse democratische index van Economist Intelligence Unit, loopt dan weer van volwaardige democratieën naar autoritaire regimes - van nummer 1, Zweden tot nummer 167, weerom Noord Korea.
Opnieuw situeert de Maghreb zich onderaan de lijst;
In deze lijst werd rekening gehouden met het verkiezingsproces en pluralisme, het functioneren van de regering, politieke participatie, politieke cultuur en burgervrijheden.
Afrika's laatste kolonie Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
Bij ons weten het eerste collectieve werk over de juridische aspecten van het conflict omtrent de Westelijke Sahara. Beschikbaar in het Engels en Frans. Bestel het hier.
Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
