J.-M. G. Le Clézio heeft de Nobelprijs voor de literatuur gewonnen, niet in het minst door zijn meesterwerk Désert (1980), waarin veelvuldig naar de Westelijke Sahara wordt verwezen.
Ma'el Ainin was afkomstig uit het gebied dat we vandaag kennen als Mali en was bovenal gelinkt aan het tribale emiraat van Adrad en de Qadiri soefi-politiek uit het hedendaagse noorden van Mauritanië.
Na het leiden van een religieus verzet tegen de Franse troepen die via Senegal noordwaarts oprukten, trok Ma'el Ainin zich terug in de Spaanse Sahara, waar hij de stad Smara opbouwde. Smara ligt vandaag in de door Marokko bezette gebieden van de Westelijke Sahara.
In ruil voor wapens en financiële steun tegen de Fransen, zwoor Ma'el Ainin trouw aan de Marokkaanse sultan. Maar toen deze laatste genoeg begon te krijgen van de tribale opstanden tegen de Fransen, keerde Ma'el Ainin hem de rug toe en verklaarde zichzelf Sultan van Marokko (en van een groot deel van Noord-Westelijke Afrika). Ma'el Ainin stierf in 1912, waarna zijn zonen de jihad tegen de Fransen voortzetten.Volgens de Nobel Foundation bevat Le Clézio's roman Désert tal van magnifieke beelden van een verloren cultuur in de Noord Afrikaanse woestijn, gecontrasteerd met een beschrijving van Europa door de ogen van ongewenste immigranten.
De protagoniste van de roman, Lalla, blijkt afkomstig te zijn uit Río de Oro - vandaag bekend als de Westelijke Sahara.
Verder komt in het boek ook de revolte van Cheikh Ma'el Ainin aan bod. Cheikh Ma'el Ainin is een belangrijk figuur in de geschiedenis van de Hassani stammen, en wordt vandaag - door zowel Marokko als Polisario - gezien als nationalist avant-la-lèttre. Nakomelingen van Ma'el Ainin bevinden zich aan weerszijden van de politieke kloof: zowel in de top van Polisario, als in de CORCAS.
Le Clézio schreef verder ook nog een boek getiteld "Gens des nuages", een bijnaam die te pas en te onpas aan de Sahrawi wordt gegeven en die gelinkt is met hun voormalig nomadische bestaan waarbij ze met hun kuddes de wolken volgden. Le Clézio, zelf in Mauritanië geboren, schreef dit boek met zijn vrouw Jemia, die prat gaat op haar Sahrawi roots.
Afrika's laatste kolonie Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
Bij ons weten het eerste collectieve werk over de juridische aspecten van het conflict omtrent de Westelijke Sahara. Beschikbaar in het Engels en Frans. Bestel het hier.
Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
