De Saharaanse mensenrechtenactiviste, Aminatou Haidar, nam deel aan de Women's World Conference die tussen 3 en 8 juli plaatsvond in Madrid.
In dit deel van haar toespraak, sprak ze over de Marokkaanse exploitatie van de natuurlijke rijkdommen in de bezette Westelijke Sahara.
Hier vindt u een Nederlandse vertaling van haar speech:
"Dames en heren,
De economische misdaden gepleegd door de Marokkaanse Staat in de bezette gebieden van de Westelijke Sahara zijn niet minder belangrijk dan de schendingen van de politieke en burgerlijke rechten van het Sahrawi volk. De natuurlijke rijkdommen van de Westelijke Sahara vormen sinds jaren het object van een ver-reikende diefstal: de visserij in de Saharaanse nationale wateren, de ontginning van de fosfaten uit Bou Craa, en de totale exploitatie zijn illegale daden, zoals bevestigd door Resolutie 1803 van de Algemene Vergadering van 14 december 1966 met betrekking tot de Permanente soevereiniteit over natuurlijke rijkdommen, artikel 1, paragraaf 2, van twee internationale conventies betreffende de burgerlijke en politieke rechten, en de economische, sociale en culturele rechten van 1966, en ook artikel 6, paragraaf 2, van het Charter van economische rechten en plichten van Staten van 1974, dat stelt dat geen enkele Staat het recht heeft tot het bevorderen of aanmoedigen van investeringen die een obstakel kunnen vormen voor de bevrijding van een territorium dat door militaire macht bezet wordt.
Dames en heren, de gevolgen van diefstal van de natuurlijke rijkdommen van de Westelijke Sahara, zoals vandaag gepleegd door verschillende Marokkaanse, Europese en andere bedrijven, vormt niet alleen een verhinderend element ten aanzien van de pogingen om een rechtvaardige en billijke oplossing te vinden die het Sahrawi volk het uitoefenen van zelfbeschikking toelaat, maar wat veel erger is, is dat zodoende het bestaan van het volk en de toekomstige Sahrawi generaties bedreigt wordt, aangezien zij worden beroofd van de middelen om een waardig leven te leiden en worden veroordeeld tot een leven in armoede en onwaardigheid. Het is belangrijk dat deze diefstal, die vandaag wordt gepleegd met de onverschilligheid van de één en de betrokkenheid van de ander, gestopt wordt.
Dames en heren, het rapport van het VN Hoog Commissariaat voor de Mensenrechten, dat de Westelijke Sahara bezocht tussen 15 en 19 mei 2006, heeft bevestigd dat elke schending van de mensenrechten in de Westelijke Sahara voortvloeit uit het ontkennen van het fundamentele recht, het basisrecht van de VN, met name het recht op zelfbeschikking van de Sahrawi, dat universeel erkend wordt.
Om de mensenrechtenschendingen in de Westelijke Sahara te stoppen, en om bij te dragen aan het opbouwen van vrede in de bezette gebieden en in Marokko, die beiden vrede willen in het Middellandse Zee-gebied, zullen wij ons allemaal moeten inzetten ter bescherming van het onvervreemdbare recht en het vooruitzicht op zelfbeschikking voor het Sahrawi volk. Dit zal zeker bijdragen aan de evolutie van de Unie van de Arabische Maghreb."
Afrika's laatste kolonie
Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
Bij ons weten het eerste collectieve werk over de juridische aspecten van het conflict omtrent de Westelijke Sahara. Beschikbaar in het Engels en Frans. Bestel het hier.