Amnesty International heeft een lijvig rapport geschreven over de folterpraktijken in Mauritanië. Het rapport concentreert vooral op de post-augustus staatsgreep, die tot een implosie van burgervrijheden leidde. Opvallend is de Marokkaanse betrokkenheid.
Tijdens de stortvloed aan Olympisch nieuws en reportages over Zuid-Ossetië, werd de militaire staatsgreep in Mauritanië van begin augustus gereduceerd tot een artikeltje in de marge van de betere krant. Nochtans een kaakslag voor de prille Mauritaanse democratische ontwikkeling, door het afzetten en opsluiten van de pas verkozen regering Abdellahi. Maar ook een opportuniteit qua positionering voor de buurlanden.
Bijvoorbeeld voor Marokko. Het semiofficiële Le Matin du Sahara et du Maghreb omschreef de putschisten al snel als patriotten die de nationale eenheid en de stabiliteit van hun land hoog in het vaandel dragen. Niet geheel onverwacht dat Marokko deze positie inneemt. De leider van de Staatsgreep, generaal Mohamed Ould Abdelaziz, genoot jarenlang training in de Marokkaanse militaire academie van Meknès.
Ook de Marokkaanse interesse in vooral het noorden van Mauritanië is oud nieuws. Het zou volgens Rabat een deel uitmaken van het Marokkaanse rijk en de ontdekking van olie in het gebied deed de Makhzen alleen maar harder watertanden. Wel nieuw is het bewijs van Marokkaanse betrokkenheid in het folteren van gevangenen, zoals Amnesty International onthult.
Volgens het rapport martelt de militaire junta op grote schaal en wordt ze daarbij gesteund door Marokkaanse agenten. De Marokkaanse folteraars zijn berucht bij de geïnterviewden, die hen als erger en mededogenlozer kwalificeren als hun Mauritaanse tegenhangers.
Enige geopolitieke berekening zal ongetwijfeld meespelen in de Marokkaanse betrokkenheid in Mauritanië. Door hun aanwezigheid in het gebied, en hun interventie na de recente terroristische aanslag in Zouerate, zitten Marokkaanse officials nu in de rug van het Polisario. Het ziet er naar uit dat de Marokkaanse veiligheidsdiensten belang hebben bij de Mauritaanse situatie...
Afrika's laatste kolonie Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
Bij ons weten het eerste collectieve werk over de juridische aspecten van het conflict omtrent de Westelijke Sahara. Beschikbaar in het Engels en Frans. Bestel het hier.
Sinds 1975 wordt drie kwart van de Westelijke Sahara bezet door Marokko. Een groot deel van de oorspronkelijke bevolking leeft vandaag nog steeds in vluchtelingenkampen in Algerije. Zij die in het thuisland achterbleven worden door de Marokkaanse bezetters onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen. Al meer dan 40 jaar wachten de Saharawi op de uitoefening van hun legitiem recht op zelfbeschikking.
